Katniss Everlark Slytherin &. 7. Sınıf
Mesaj Sayısı : 13 Kayıt tarihi : 04/06/11
Mini Lejant Savaş Tarafı: Capitol RP Yaşı: 19 RP Partneri: Misery business
| Konu: Katniss Effie Everlark C.tesi Haz. 04, 2011 11:01 pm | |
| Katniss Effie Everlark Slytherin 3.Sınıf
Fazlasıyla dik başlı ve dediğim dedik bir kız. Çok güçlü olmasa bile etrafındakileri ikna edebilecek kadar zeki. Dışarıdan bakıldığında fazlasıyla ölümcül bakışlara sahip. Ne zaman ne düşündüğü asla bilinmez.Aslında kendisi de pek bilinçli değil bu konuda. Kimsenin ne dediğini umursamayan ve kurallara uymaktan daima uzak bir kişiliğe sahip.
Kurgu tam olarak belli değil. Herkese inat, fazlasıyla anarşik bir kafada geleceğini bu yönde etkilemek istiyor.
Ailesi mugglelardan oluşmaktadır. Fakat okuldaki ya da çevresindeki kimse gerçeği bilmez ve sormaya çekinirler. Annesi Effie akıl hastasıdır, geceleri krizler geçirir. Babası ise alkolik bir sapıktır. Eve, kız kardeşine ve başına buyruk abisine kendisi bakmaktadır. Hogwarts'tan gelen mektup üzerine ailesini hiç düşünmeden geride bırakır ve asla geri dönmeyeceğine dair yemin eder.Örnek RP: Bir daha asla unutamayacağından emin olduğu çığlıklar yine karanlık odanın içinde yankılanıyordu. Ne kilitli kapılar, ne babaaannesinin kulaklarını saran elleri çığlıkları uzaklaştırabilecek kadar güçlüydü... Küçük kardeşinin cılız bedeni ordan oraya sürüklenirken, annesinin kendini korumaktan aciz güçsüz yumrukları acımasız adamın göğsünde geziniyordu. Her gece rüyalarına giren o acımasız adamın babası olduğunu bilmiyormuş gibi yapardı Reanna. Her gece; evin her köşesine iz bırakan o dayakların sahibi adam; korkunç masallardaki yaratıklardan farksızdı onun için. Babası olduğunu anlamamak için koşarak uzaklaşırdı. Koridorun en sonundaki odaya girer, odanın en ucundaki koltuğun arkasına saklanırdı. Ortalık sakinleşene dek oradan çıkmaz, babaannesinin onu uyutmak için söylediği bütün şarkıları defalarca mırıldanırdı. O yalnızca bir adamdı. Sokaktan geçen, sarhoş olmuş adamın tekiydi... Gerçeği bilirdi Reanna, ama kendini kandırmak için her oyunu oynardı. Zaten bir süre sonra bu yalan kendisi bile inanmıştı. Babası her akşam dışarı çıkardı. Sabaha dek gelmezdi ve o gelene dek evdeki yabancı adam; annesine ve kız kardeşine kötü davranırdı. Bildiği hikaye buydu Reanna'nın. Kafasında kurduğu gerçeklere inanmayı tercih ederdi hep.
Bazen babaannesi gelirdi babası gidince. O adama küfürler edip odaya, Reanna'nın yanına çıkardı. Reanna konuşmaktan acizdi. Ama defalarca kez babaannesine neden o çığlıkları dindirmek için bir şeyler yapmadığını sormak istemişti. Her seferinde babaannesine öfkelenmiş, elinden bir şey gelmediği için ona küsmüştü. Halbu ki o bağırışlardan onu sıyırabilen tek kişi o kadındı. Ona o karanlıkta sarılan, koltuğun arkasından kendine çeken ve kulaklarını kapayan o kadın olmuştu hep... Zümrüt kolyesini hiç unutmazdı Reanna. Babaannesinin pürüzsüz ve sıcak boynundan oldukça narin bir şekilde süzülürdü ince zincir...
Bakışları geçmişinden sıyrılıp şimdiki zamana geri döndüğünde Iona'yı bulmuştu. Babaannesinin kolyesini ona anımsatan fakat aslıdna hiç benzemeyen bir kolyeye bakıyordu cadı. Gülümsemesi oldukça sinsiydi. Cadının dikkatini çekmişti. Yaslandığı duvardan biraz uzaklaşarak dikkatini iyice köşedeki kalabalığa yöneltmişti. Tek takip ettiği şeyse Iona'nın hareketleri ve adımlarıydı. Bir süre daha cadıyı izledikten sonra; gülümsemesinin değiştiğini ve masumiyetten tamamen uzaklaştığını fark etti. Iona yavaş yavaş iyimserlikten soyutlanmıştı Reanna'nın gözünde. Cadının kıvraklıkla kolyeyi kapışını izlerken yüzünde oluşan çarpık gülümsemeye aldırış etmeden, Iona'nın adımlarına ayak uydurmaya başlamıştı.
"İyi iş."
Cadının dikkatsizce aşağı sarkıttığı kolyeye uzanıp, göz açıp kapayıncaya dek onu ondan almıştı. Iona'nın şaşkın bakışlarnı görmezden gelen cadı bu kez kolyeyi inceliyordu. Oldukça göz kamaştıran bir işçilikti. Yine de dikkatini pek çekmemişti. Derin bir nefes alıp cadıya doğru bir adım attı. Kendisini gözetleyen bakışlar, şaşkınlıktan çok öfkeyi barındırıyordu şimdi.
"Sakin ol kolyende gözüm yok."
Sakince uzattığı kolyeyi hazırda bulunan Iona'nın elleri kapmıştı. Iona'nın bakışları hala kendisini süzerken, Reanna cadıya içten bir gülümsemeyle karşılık verdi.
"Başka birinin fark ettiğini sanmıyorum. İçin rahat olsun." | |
|
Elliot Devereaux Clémentine's Çalışanı
Mesaj Sayısı : 68 Kayıt tarihi : 06/03/11
Mini Lejant Savaş Tarafı: Aydınlık RP Yaşı: 25 RP Partneri:
| |