Sahil Kenarı

Konu: Sahil Kenarı Paz Haz. 12, 2011 11:31 pm

-Anlaşmalı RP' dir-

Konu: Geri: Sahil Kenarı Paz Haz. 12, 2011 11:48 pm

"Aaah..."

Diye mırıldandı genç kadın, yüzüne hafifçe yayılmış şirin bir tebessümle, tam karşısında duran denize doğru batan Güneş' i izlerken. Uzun zaman olmuştu buraya geleli, belki 10 yıl? Ailesi ile tatilleri şu ana kadar reddetme sebebi, bir seneliğine ortadan kalkınca bunu değerlendirmek istemiş, yaşlı annesi, erkek kardeşi ve Euphie, aylar önce yerleri ayırtılmış otellerinden güneşin batışını izlemek için sızıp, sahile inmişti. Kafasında tek bir düşünce vardı, biraz daha rahatlamak. Belki bu, onu çiçeklerinin arasında iken rahatlattığı kadar rahatlabilecek bir etmen değildi, özellikle LA gibi tıklım tıklım insan dolu bir yerde, fakat tam da insanların yemek yemek için çekildikleri güneşin batışı, yine de mükemmel bir andı. Bir yandan denizin kokusunu çekerken, diğer yandan bembeyaz elbisesi ile sahil ile caféleri ayıran kısa duvarın üstünde bacaklarını uzatmış bir şekilde, kucağında beyaz hasır şapkası ile güneşin batışını seyretmek. Böyle bir rahatlıkta uyuyası geliyordu resmen. Fakat böyle bir fırsatı yakalamışken, erkek kardeşi ya da yaşlı annesi tarafından bulunmadan önce uyumaktansa anın tadını çıkarmayı tercih ederdi.

"Güzel bayan? Normalde bu duvarda oturanları kovarız fakat... Bir şey alır mıydınız?"

Arkasından gelen ses ile hafifçe kıpırdanan kadın vücudunu çevirmeden kafasını arkaya doğru eğdi ve ters gördüğü garson adama baktı. Yüzündeki gülümseme ile adamında anın tadını çıkardığını farkedebiliyordu fakat sesini çıkarmadan o da yavaşça gülümsedi.

"Ne kadar naziksiniz."

Dedikten sonra duraksadı. Bir an için adama "Ateşviskisi!" diye kıkırdamayı düşünmüştü fakat adamın pek bir şey anlayacağını düşünmüyordu. Bir süre sadece ters durmuş kafasıyla düşündü hatta, beynine giden fazla kan yüzünden başı ağrımaya başlayıncaya kadar. Muggle yiyeceği, muggle içeceği... Ne isteyeceğini bilememişti. Daha doğrusu aklına istenebilecek herhangi bir şey gelmemişti. Sanırsa, buraya daha sık ziyaret etmeliydi. Yaklaşık 15 saniye kadar düşündükten sonra önüne döndü ve ince elini hafifçe kaldırıp adama doğru, bileğinde büktü ve hafifçe salladı.

"Sanırım biraz daha düşüneceğim."

Adamın hemen arkasından ne yaptığını bilmiyordu, belki ona ters bir bakış atıp gitmişti belki de zamanını boşa harcadığına üzülmüştü. Bu kadar ayrıntı önemli değildi. Kafasını muggle gıdalarına takmamaya çalıştı ve güneşin batışına doğru döndü tekrar. Saniyeler önce olan kısa konuşma, onun için uçup gitmişti bile şimdiden, sadece anın tadını çıkarmaya dönmüştü yine, dudaklarını hafif hafif oynatarak. Eskilerden kalma güzel bir şarkı, ona eşlik edebilirdi mesela, fazla ses çıkarmadan...[/color]

Konu: Geri: Sahil Kenarı Ptsi Haz. 13, 2011 12:18 pm

Los Angeles... Genç adamın kafası sıkılınca geldiği sayılı yerlerden biriydi burası. Özellikle her gelişinde gittiği Malibu Sahili'nde güneşin batışını izlemek kadar hiçbir şey rahatlatmıyordu onu. Hava karardıktan sonra nereye gideceği ise meçhuldu. Ne kadardır yüzdüğünü bilmiyordu fakat denizden çıkarken kendini yorgun hissetmiyordu. Aksine daha enerjikti. Ayaklarına kum bulaşmadan terliklerini giymeyi denedi. Birkaç adımdan sonra ayakları kumlanınca pes etti. Havlusunu alıp kurulandı ve üzerine bir tişört geçirdi. Yavaşça denizden uzaklaşırken nerelere gidebileceğini düşünmeye başladı. Annesinin sıkıcı nasihatlerinden kaçmak için gelmişti buraya. Biraz güneye inmek iyi bir karardı o an için. Tabi sonra genç adamın içini kemiren bir pişmanlık duygusu su yüzüne çıkmıştı fakat onu da denize girdikten sonra unutmuştu.

Yaz tatillerinde ailesinin yanına gelmeyi seviyordu. Uzun zaman görüşemedikleri için onu özlediklerini biliyordu ama bu kadar ilgi onu bunaltıyordu. Yavaş yavaş, çıktığı duvarın kenarında yürürken ayakları kuruduğu için kumlar da dökülüyordu. Belki gece burada kalabilirim, diye düşündü ve otele doğru seyirtti. Son bir kez güneşe bakmak için döndüğünde ise hiç beklemediği bir şeyle karşılaştı, biriyle doğrusu. Hızlı adımlarla o tarafa doğru giderken onun, sandığı kişi olmayabileceği ihtimali de aklında belirmiş ama aynı hızla kaybolmuştu. Bu saçları başka kimsede görebileceğini düşünmüyordu genç adam. O geldiğinde kadının yanındaki garson, yüzü umursamaz bir ifade bürünmüş şekilde oradan uzaklaştı. Aearion derin bir nefes aldı ve kadının yanına otururken konuşmaya başladı.

-Doğrusunu istersen, seni hiç burada görmeyi beklemiyordum. Hangi rüzgar attı seni buraya?

Konuşmasını bitirdikten sonra kocaman bir gülümsemeyle genç kadına baktı. Hem bir arkadaşıyla karşılaştığı için hem de güneşin batışını biraz daha izleyebileceği için mutlu olmuştu. En azından kendisi gibi biriyle sohbet etmek hoş olacaktı. Kendini kontrol etmek zorunda değildi, kimliğini belli etmeyecek cümleler kurmak için düşünmek zorunda değildi. Genç kadının şaşkın bakışlarına aldırmadan elindeki havluyla saçlarını kurutma çabasına girdi. Havluyu bırakırken saçlarının hiç olmadığı kadar dağınık olduğunun da farkındaydı ama kendine çeki düzen vermek zorunda da değildi.

Konu: Geri: Sahil Kenarı Ptsi Haz. 13, 2011 12:50 pm

"Doğrusunu istersen, seni hiç burada görmeyi beklemiyordum. Hangi rüzgar attı seni buraya?"

Yanına gelen kişiden çıkan sözlerle hafifçe irkilen kadın, ilk önce irkilmesine şaşırmıştı. Zira arkasından sessizce yaklaşan garsona bile şaşırmamıştı. İkinci şaşırdığı şey duyduğu sözlerdi, tanıdık birini bulmuş gibiydi. Üçüncü şaşırdığı şey beklenmedik rastlantıyla karşılaştığı arkadaşlarından biriydi. Sarışın, uzun boylu, geniş omuzlu adam, gülümseyerek kadına bakıyordu, elindeki havluyla saçlarını kurularken. Aearion, henüz bir kaç yıl önce tanıştığı fakat çabuk ısındığı ondan bir kaç yaş küçük olan oturaklı bir kişiliğe sahip biriydi. Uzun zamandır görüşmemişlerdi, uzun bir sürenin üstüne bir de ailesi ile geldiği tatilde görünce adamı, iyice şaşırmıştı. Benzer bir şekilde yüzüne bir gülücük kondurmak için dudakları hafifçe kıvrılırken, adama doğru döndü yavaşça, tek bacağını altına alarak. Elbise giyiyorsanız, rahat ve geniş bir tane, böyle durumlar için gayet uygundu.

"Ailenin geleneksel tatil yöresi benim canım arkadaşım."

Dedi çocuğa göz kırparak. Bir an için komik gelmişti buraya tatil yöresi demek. Üstüne bir de ailesi ile gezmesi, onun ve diğerleri için alışıldık bir durum değildi.

"Fakat aile bireyleri yüzünden uzun yıllardır gelmiyordum."

Dedi gözlerini batan güneşe çevirerek. Neredeyse yarısından çoğu batan kızılımsı güneş, yavaş yavaş kaybolurken sıcaklığı yanında götürmüyordu maalesef. Yine de arkasında yumuşak bir rüzgar bırakıyordu, saçlarını savurmaya yeten. Dağılmaya meyilli saçlarını yere dayamadığı sol eli ile düzenlemeye çalışırken tekrar adama dönmüştü.

"Seni de hiç görmeyi beklediğim söylenemez doğrusu! Özellikle de yanında birilerinin eksik bir halde."

Dedi ve saçlarından çıkardığı elini ağzına doğru götürdü kıkırdarken. Çoğu muggle kızın gözüne takılan bir yapısı olduğu doğruydu adamın, zaten onunla da nerede karşılaşsa yanında yeni tanıştığı bir kaç kız oluyordu. Onları kastettiği doğruydu, şakayla karışık bir şekilde. Yine de meraklandığının o değil, niye burada olduğuydu, bu da ayrı bir gerçekti.

Konu: Geri: Sahil Kenarı Ptsi Haz. 13, 2011 3:03 pm

-Ailenin geleneksel tatil yöresi benim canım arkadaşım.

Diyerek cevap verdi genç kadın, bir yandan da Aearion'a dönerken. Genç adam şaşırdığını itiraf etmeliydi fakat Euphemia konuşmaya devam etti.

-Fakat aile bireyleri yüzünden uzun yıllardır gelmiyordum.

Genç adam bir an için düşündü durumun ne kadar ters olduğunu. O ailesi yüzünden buraya geliyordu, Euphemia ise aile geliyor diye gelmiyordu.

-Seni de hiç görmeyi beklediğim söylenemez doğrusu! Özellikle de yanında birilerinin eksik bir halde.

Aearion gülümsedi. Gerçekler, diye geçirdi aklından. Aslında plaja ilk geldiğinde birkaç kızı gözüne kestirmişti fakat unutmuştu onları sonradan. Bu sıralar tek düşünebildiği kadın Lúthien'di. Neden böyle olduğunu bilmiyordu. Sadece bir kez bir şeyler içmek için çıkmışlardı. O da iş çıkışındaydı. Etkilenmediğini söyleyemezdi fakat birilerine bağlanmak ona göre değildi. Hatta birilerine aşık olmak bile ona göre değildi. Yanlarına tekrar gelen garsonun sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı.

-Hoşgeldiniz beyefendi. Ne alacağınızı düşündünüz mü hanımefendi?

Aearion, Tia'nın bakışlarındaki çaresizliği yakalayınca onu bu durumdan kurtarma gereği duydu. Tia'nın en sevdiği içkiyi düşündü: Ateşviskisi... E, mugglelarda da ona en çok benzeyen içki viskiydi. Zaten isimleri de hemen hemen aynıydı. Garsonu daha fazla bekletmemek adına sorusunu yanıtladı.

-Hoşbulduk. Sanırım iki viski alacağız.

Tia'nın onu onaylamasıyla birlikte garson yanlarından ayrıldı. Aearion'nun gelmesine bozulmuş olacak ki, hiç bir şey söylemeden çekip gitmişti. Genç adamın yüzünü pis bir gülümseme kapladı. Arkadaşına asıldığı falan yoktu tabi. Fakat garsonun öyle bir niyeti varmış gibi gelmişti ona. Tia ne derdi bilmiyordu ama daha sonra teşekkür edeceğine emindi.

Konu: Geri: Sahil Kenarı Çarş. Haz. 15, 2011 2:33 pm

Euphie, bir yandan ince parmaklarını oturduğu duvarın üstünde toplanmış minik kum taneciklerinin arasında gezdirirken bir yandan arkadaşını izliyordu. Son cümlesi ile gülümseyen adam, başta komik bir şey düşünüyormuş gibi duruyordu. Fakat gitgide burkulan bir gülümsemeydi bu, nedenini anlamadığı. Sanki, istemediği bir şey başına gelmiş gibi ya da... Bir şeyden kaçmak istermişçesine. Ağzını bir süre bıçak açmayan adamı süzerken, bir kaç dakika önce yanında biten garsonun sesini duymuştu.

"Hoşgeldiniz beyefendi. Ne alacağınızı düşündünüz mü hanımefendi?"

"Eh..." Diye mırıldandı kadın, olduğu yerde biraz daha doğrulmuş ve Aearion' a dönmüştü. İnmiş kaşlarından anlaşılıyor olsa gerekti. Çaresiz bakışlarıyla birlikte düşünürcesine sağa sola sallanırken genç adam duruma el koymuştu. "Hoşbulduk. Sanırım iki viski alacağız." Bunun üstüne hafif şaşıran Euphie, bir an için adama bakakaldı, ardından garsona doğru dönüp kafasını "Evet" anlamında salladı. Sinirli bir havaya giren daha Euphie önüne dönmeden arkasını dönüp gitmişti. Bir süre arkasından bakan Euphie, Aearion' a dönmeden dudaklarını büktü. "Nesi var bu adamın?" diyerek yavaşça önüne döndü. Kafasını biraz daha karıştıran pis bir gülümseme ile karşılaşınca, iyice afallamıştı. Yine de sadece gülümsedi ve bir şey sormadı, zamanla anlardı nasıl olsa. Bazı şeyleri geç farkediyor olabilirdi fakat işin sonunda kendisinin farketmesi her zaman iyi olurdu.

Tekrar güneşin batışını izlemeye, sahile doğru dönen kadın, bir bacağı altında iken diğer bacağını duvar kenarından aşağıya sarkıtmış, yavaş yavaş sallamaya başlamıştı... Şimdi kafasına takılan garson değildi, arkadaşının buruk gülümsemesiydi. Nedense merakı kabarmış, burnunu sokmaması gereken bir şeyleri kazmak istemişti. Yüzündeki masum ifadeyi bozmadan ve adama dönmeden derin bir iç çekti.

"Eee, Aearion... Anlatmayacak mısın?"

Açık uçlu bir soru sormuştu. Muhtemelen neyi kastettiğini anlayan adam, içini dökmek isterse dökebilecekti böylece, fakat bir süre daha kendine saklamak isterse farklı bir konuya kayabilirdi böylece.

Out: Geç yazdığım için üzgünüm. İstemediğim fakat önüne geçemediğim bir kaç şey geldi başıma, ondan ^^

Konu: Geri: Sahil Kenarı Ptsi Ağus. 01, 2011 4:44 pm

"Eee, Aearion... Anlatmayacak mısın?"

Genç adamın güzel kaşlarından biri masumca kalktı. Yüzünde ne cevap vereceğini bilmediğini belirten bir ifadeyle arkadaşına baktı. Derin bir nefes aldı. Duygularını kelimelere dökebileceğini sanmıyordu ya da nasıl tarif edebileceğini. Tia anlardı her halükarda, her zaman anlardı. Sarhoşken saçma sapan konuştuğu zamanlarda bile anlardı. Şuan sarhoş olmadığı için dua etti. Yoksa nasıl bülbül gibi öteceğini düşündü. Alkole dayanıklıydı elbet ama nereye kadar, değil mi? Tuttuğunu fark ettiği nefesini verdi.

"Açıkçası anlatmak isteyip de anlatamadığım ne kadar çok şey var, şaşarsın." Yüzünü hafif bir gülümseme kapladı. "Anlatmama gibi bir zorunluluğum yok, sadece nasıl anlatacağımı kestiremiyorum. Böyle bir şey ilk defa başıma geliyor. Belki de gidip kafamı bir Kapan Yaprak'ın içine sokmalıyım." Gözlerinden afacan bir parıltı geçti. Genç kadının dudakları hafifçe kıvrılsa da Aearion, onun cevap beklediğini biliyordu.

"Tamam, tamam. Şu sıralar biri var..." İşte şimdi kadının dikkatini çekebilmişti. Tia meraklı gözlerle ona bakınca, genç seherbaz da daha fazla beklemeden devam etti. "Adı Lúthien. Benimle aynı departmanda çalışıyor. Ona karşı bir şeyler hissediyorum ama tam adını koyamıyorum. Emin olmadan da ona bir şeyler çaktırmamaya çalışıyorum ama ne zaman onu görsem bakmadan geçemiyorum." O kadar hızlı konuşmuştu ki lafı bitince derin bir nefes almak zorunda kaldı. Şuan hiç olmadığı kadar çaresiz göründüğünün farkındaydı, ne yazık ki. Bu konu hakkında ilk defa birileriyle konuşmuştu. Rahatlamış da sayılırdı. Ama hala neden bu kadar heyecanlandığını çözememişti.